Men wilde daar niets van weten. Eeuwen lang en nu dan toch.
We hebben er zowaar één aangesteld. Een circusdirecteur.
Ook een illusionist verkleed als beul want dat verzocht de ziel.
Breng ons ook de clown. Die zonder neus. Drie inboorlingen.
Twee kleintjes met hun moeder en de tent moet zwart zijn.
Het mag zelfs met publiek. De affiches zeggen nog niet veel.
Een brouwerij hier om de hoek brengt bier van het merk Lazarus.
We hebben al besteld en wij dat is de nare wereld. Men en ikzelf.
Een olifant zal kunstjes doen terwijl wij joelen. Popcorn freten.
Eigenlijk is het vooral voor hem. De vader van die kleintjes.
Ja. Hij komt want hij is opgegraven. Leg hem daar maar neer.
Verkleed als rauwe nar en de illusionist hij zal zijn kunstje doen.
Zo. Goed. Eerst op die tafel. Klop dat stof wat af. Grijs van het graf.
Open hem de smoel. Giet er dat gerstenat maar in. Straks zal hij leven.
Hij zal ons allen zien. Een boer van hergeboorte laten. Overgeven.
Er wordt losweg getierd en mensen wensen met wat bier te gooien.
Zet hem op die stoel en tape hem stevig vast. Dit wordt zijn arena.
Hij is de vader van die kleintjes. Clown en inboorling. Zie hem nu.
Kleurloos. Zonder lach of spijt. Zwijgen doen de jaren van misère.
Over leed en smart. Nochtans. Was hij zijn hoofd niet kwijt.
deel 1 van 'Cirque sans soleil'
uit de reeks 'Over eelt en zurkelteelt'