Een gure, grijze dag
Koud aanvoelend
Temperaturen flirtend met de nul graden grens
Goed induffelen is de boodschap
Uit de verte
Doemt plots een schim op
In cadans zwevend op dode bladeren
Met in de achtergrond bomen die in wintermodus zijn
De loper straalt een positief zelfbeeld
Rechtop, iets voorover geheld
Zijn ademritme volgt de pasfrequentie
De armen ondersteunen zijn loopbeweging
Ik zie hem naderen, in blote torso
Zijn blik kruist mijn blik
In gedachten denk ik “met dit weer, die is gek”
Op mijn hoogte gekomen, knipoogt hij zelfverzekerd naar mij en denkt hij in zichzelf “deze mens zal denken dat ik gek ben”
Moedig vervolgt hij zijn natuurloop
Het geluid van zijn cadans verflauwt
Zijn schim verkleint
Totdat hij een eenheid met de natuur vormt