Mijn ouders zijn als zelfstandige op straat gezet omdat ze te veel belastingen moesten betalen. Zei Georges-Louis Bouchez.
Niemand vraagt zich af of zijn ouders mischien een koppeltje knoeiers waren die, te hardnekkig, iets verkochte die niemant wilde.
In de jaren 70tig heb ik het zelf gezien in Borgerhout.
In die tijd veranderde veel in Antwerpen.
Na de haven stakingen kregen de haven arbeiders opeens een loon die verdubbelde en kregen ze een vast statuut. Zodanig dat die arbeiders zicht kregen op leningen waarbij ze in staat werden om een huis te kopen en een auto. Zodat velen die vroeger in de armoedige huizen in Borgerhout woonden massaal die huizen verlieten en verhuisden naar de Kempen. De vrijgekomen goedkope huizen werden ingenomen door nieuwe Belgen en jonge alternatievelingen. In Antwerpen was er een kleine zelfstandige gevestigd in de Provinciestraat, op 500 meter afstand in de kroonstraat was er een andere kleine zelfstandige.
De zelfstandige in de kroonstraat veranderde zijn aanbod niet. De zelfstandige in de provinciestraat veranderde zijn aanbod wel. Resultaat: de zelfstandige in de kroonstraat stond na een paar jaar op straat, de zelfstandige in de provinciestraat bloeide op, tot vandaag.
Voor de zelfstandige in de kroonstraat was het schuld van de vreemdelingen en te hoge belastingen, hij sloot zich aan bij een extreemrechtse partij.
Georges-Louis Bouchez lijkt wat op sommige sosialisten die vinden dat ze door nationalisering een kapotte industrie kunnen redden. Dan kunnen zelfstandigen belastingvrij nog wat meer rommel verkopen. Blijkbaar de natte droom van Georges-Louis Bouchez.