As I lay dying.
zomaar kunnen sterven is een waar talent, het is veel meer dan slechts een handigheidje
die vader is geen visser ook geen timmerman, Jonathan hij maakt de kist, de nagels wachten
beslist, hij moet echt in dat ding vandaag, wie zal kransen vullen met de vuilste bloemen
meneer Vertriest hij wil een koets boetseren, nonkel Nero is een specialist in taaie wielen
treurigheid wil nog bewegen krampen voelen, kan op het einde iemand mij de ogen sluiten
ik zie blikken die zich langzaam afwenden, met één nekdraai van mij afscheid nemen
het is stokoud ongenoegen dat me achterlaat, ik hoor het in de verte doodkalm hinniken
dit paard dat me goed kende, desalniettemin mij goed verdroeg toen ik in het zadel zat
ik voel pijnlijk vocht en al het grondwater wil liefst in ongeziene richting stromen
Byebye to loneliness and harsh existence.
I shall meet my hideaway, never nor today.
uit de reeks 'Schrijfoefeningen voor de dood'