dagen plukken wij al lang niet meer, ook niet onderweg naar Adinkerke, hoogstens bramen donkerpaars en zelfs de rode zijn er om te overleven
het paard dat hebben wij verkocht, de kist zullen we moeten sleuren over landwegen waar vreemden naar ons staren en de geur moeilijk verdragen
wij weten veel niet meer, het nut niet noch wie in een dronken bui Allison dat jonk weer heeft bevrucht, god, zij wil het kwijt, we stoppen bij een apotheker!
zoals dat gaat met mannen is die vent gelijk zo velen heel gewoon een stuk crapuul, eerst een wip daar in die zieke kelder en de smeerlap kiest de kont
uit de reeks 'Schrijfoefeningen voor de dood'