Een scheiding! Een scheiding! Een scheiding!
Het klonk alsof ik mijn ontslag kreeg
Het donker en zwart was slechts een teken
Mijn pijn viel in de rivier
Ik voelde mij een slaaf
Toen ik die drie woorden hoorde, dacht ik te dromen
Kan de werkelijkheid terugkeren?
Is dit opnieuw één van jou vuile streken?
Mijn hart dwong mij de adem van elk moment te leven
Het verplichtte mij te schuilen in de schaduw van het zwaard
dat boven mijn hoofd hangt
Ik wil blijven leven!
Maakte ik niet lekker en voldoende eten voor jou?
Maakte ik een fout met de boodschappen?
Toon je mannelijkheid
Ik zorgde voor de geboorte van jou kind
Nu zal ik vechten en mijn zelfvertrouwen terugkrijgen
Ik zal strijden voor respect
Mijn hart en verlangens volgen
Ik zal mijn droom doen uitkomen
En jij?
Nu hoor je de echo uit mijn onafhankelijke ziel
De echo die hete lava door je oorschelpen laat stromen
En kraters zal toveren op de spiegel van jou gezicht