bij het vallen van de bladeren

3 sep 2024 · 22 keer gelezen · 0 keer geliket

De zwartgallige parasiet krult na de laatste zomerkus

in een spiraal van dwangmatige analyses 

die het schaduwlicht verduisteren.

 

Onder de oranje streep hoop en de voskleurige weelde verstrengelen zijn gastheren zich

onophoudelijk in kale toppen

en wervelen ze onontkoombaar, als verkankerde bladeren,

naar het aardedonker

waar ze verschrompeld hallucineren

over geknoopte koorden.

 

 

 

 

 

 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

3 sep 2024 · 22 keer gelezen · 0 keer geliket