De taferelen bij het tafelen
zijn hier best merkwaardig
& schelen niet al te veel
met de buitenwereld
sommige eten anderen weer niet
als het gaat dan gaat het
gaat het niet dan gaat het niet
geklaag gezaag
getreur gezeur
knorrig & bot
we lijken hier niet graag te zijn
maar het moet voor een of andere reden
het is hier streng & saai lijkt hier wel op school
s’ avonds in een rij geschikt voor de bollenparty
& wij zeggen amen bij gelegde handen
dank u voor ons dagelijks brood
waar wij van mogen leven
men zwijgt men spreekt
men weet niet waar op of waar af
men slaapt men woelt
men ondergaat ons brein zijn straf
de deur gaat drie keer open ’s nachts
& dan zie je het licht als je goed kijkt
om kwart na zeven maken ze je wakker
of ben je nog wakker
slaap kruipt tussen de mensen hun oren
& daar klinkt de laatste klaagzang weer
de genadeslag bij het ontbijt
mensen komen hier snel & kunnen snel gaan
maar een crisisopnamecentrum blijft altijd bestaan
de schimmen van de ziektewet
zij die met onzichtbare ziektes dolen
zij die dansen met depressie
& de angst omarmen
zij die elke avond in een ietsiepietsie klein doosje springen
& dat als hun dagelijkse redding beschouwen
een wellness gaat failliet & corona zoog iedereen leeg
iemand krijgt plots een persoonlijkheidsstoornisplakker
& is daar daadwerkelijk oprecht blij mee
er zit cafeïne in de decakan & iemand schrijft de dagen van zich af
er ligt angst vanachter in de bus & eetstoornissen doen slikken
& terwijl pillen slikken willen vertikken ze in de vuilbak willen mikken
we maken ons klaar voor een nieuw leven
& sterven doorheen de dagen heen
Leuven is dood & Mbark Boussoufa kent mond & klauwzeer
hij liep geen blauwtje bij Paars Wit & kon op ballen balanceren
spinnen achtervolgen adhd’ers in foorburgerkramen bij den Anderlecht
& een geheel bestaan achtervolgd door rilatine smaakt barslecht
een kind leert normaliter a b c d . Bart leerde ; Bart je heb ADHD
& geen kist of pallet waar je zorgen mooi in of op passen
een agressieprobleem strandde in een huwelijksnacht op Giethoorn
& niet langer kende Bart de pieken & dalen & kinderloze dromen van weleer
zo zie je maar iedereen wordt ooit meneer
laat ons hopen dat je hier nooit stranden mag
hagelwitte gangen vol met aftandse kunst
de kunst is van er voorbij te kijken terwijl het daar niet voor dient
& wat doen in godsnaam die drie stoelen op de gang
& wat doe ik hier in godsnaam weer na dat deca-incident
de taferelen bij het tafelen
zijn hier best merkwaardig
de menselijkheid springt in het oog
zo zie je maar dat het hier niet zoveel scheelt met de buitenwereld
& zijn we niet langer ontheemd