Oude wapens draagt zij, wrede,
Van witheet en ringen gesmeden,
Door wie van geen elfen wil weten.
Toe, Nemesis
Het zwaard van verongelijk siert
Haar vuistklem, suist haast dier-
Lijk duister daar het niet ontziet.
Oh, Eros
Tranenmaliën weerkaatsen
En -staan elk verzet, ze laten
Het dralen gelaten voor haasten.
Ach, Thanatos
Loden schulden voert zij in haar schild
En wie raakt ook het gif van de wil
In 't harnas van wimper tot hiel.
Vergeten wij dan niet, vraag 'k,
Kardia drakeos, veel te vaak
Dat ik het hart draag van een draak.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.