die zwerm
beter droeg ik een harnas
die helm beter ook, wanten
het leek me wijs voor de storm
voor het geweld, voor datgene
wat ik als duldeloos zag
indrukken, ik kreeg er veel
als dat nest zoemende bijen
zwerm, aan decibels te hoog
teveel ging dat licht bij me uit
vaak onverhoeds ruiste ik me
dan weg, mijn harnas zette ik
die helm, ik wou dit alles niet
niet langer uitleggen, beleefd
verdwijnen, touwen ophalen
dan was ik hongerig zinderend
of de goesting ooit terugkwam
of ik nog normaal kon meedoen
of indruk nog voor me mocht
dan wou ik die uitknop vinden
niet langer wegsluipen als ik
dief in de nacht, als dat raadsel
stilaan gek werd ik, vluchtend
dan voedde ik enkel geschiedenis
die herhaalde zich maar graag
in muizen en nissen, indrukken
droeg harnas en helm, wanten
dan kloekte me niets, verhongerde
ik, wou ik die zwerm uitknoppen