duistere donkere
ik kwam er niet door, niet door met mezelfgeluidsmuur leefde gruwel, nooit kwam ik
er ontwaakte afgrijzen, onmetelijke ruimte
geen wand zette me vast, er niet door kwam
ik met mezelf nooit genoeg te vatten, niet
die muur geraakte ik over, er was onzinnige
onmetelijke, in de zwarte chaos verstrikte
net noch grond kon me er vangen, gaten te
onbevattelijk groot, geen leven was te lang
onder mom bedwelmde en muur hoog vloog
tegen chaos het ritme op, kreng liet zich er
niet zien, ik dacht, in bevattelijke leefde
tragere duister, tijd zette zich tegen me op
in korte rokken, lange broeken levensplooien
iets bedwelmde er, de meer dan ik zien kon
bevattelijke duister en donkere levensnetten
gaten hielden me vast, als onmetelijke ruim
blikte me op oneindige, wil ontbrak, ik greep
niet langer, in loslaten murende antwoorden
ontwaken, op zoek ging ik, in greep hield ik
noch afgrijzen noch chaos, traag talmde, leek
mijn geest slaap te wekken willen hield steek
gaten vingen ruimte, net werkte als schimmel
op voedsel, nooit te stoppen, illusie mijn wil
niets te willen had ik, duistere donkere werd
ik hield voor bekeken, nooit bevatten kon ik