Echo

De avond valt net als de bladeren
Op deze nazomer dag.
Hij dooft het licht zachtjes uit,
Brengt rust in die anders drukke wijk.

Ik kan iets uit de bomen horen vallen.
Mijn blik richt zich naar beneden en 
Ik zie heel veel kastanjes op de grond liggen. 
Roodbruin schitterend doen zij me denken. 

Aan vroeger, aan een paar jaar geleden,
Toen mijn moeder mij drie kastanjes cadeau heeft gegeven.
Ik buk me, rap willekeurig eentje op en 
Voel de gladde, koele oppervlakte. 

Even moet ik slikken.
Zo dichtibij is zij op dit moment,
Is zij voor altijd in mijn hart. 
De schemering legt zich toostend op de dag.