"Er woedt een storm", zegt de één.
De ander kijkt op, ziet de blauwe lucht en werpt een vragende blik.
"Nee, niet daar," zegt de één. "Hier", en wijst naar hoofd en hart.
De ander sluit de ogen en zoekt naar de storm in hoofd en hart, maar vindt enkel blauwe lucht en een vredige, witte wolk.
En de één kijkt terug en opent zich. Uit de ogen komen tranen als regendruppels. Ze lopen langs het gezicht, langs het hart en stromen naar de grond waar de ander op staat.
Handen en vingers trillen, de borstkas schokt op en neer.
Uit de mond van de één klinkt de wind, met lange uithalen en diep gehuil, tot de trommelvliezen van de ander trillen.
Het water stroomt tot de lippen van de ander.
Het gehuil trilt tot het hart van de ander.
De vingers van de ander daveren.
De handen beven.
Het gehuil wordt oorverdovend en er klinkt een schreeuw.
Uit de mond van de ander klinkt de wind.
Uit de ogen van de ander vallen tranen als regendruppels.
"Er woedt een storm," zegt de ander.
Een derde kijkt op, ziet de blauwe lucht en werpt een vragende blik.
Appendix
Een derde kijkt op, ziet de blauwe lucht en werpt een vragende blik.
Eén en ander regenen.
De derde haalt hout uit de grond en timmert een boot, laat zich varen met droge voeten.
Eén en ander daveren.
De derde voelt hoe het water de schokken dempt.
Eén en ander joelen.
De derde neuriet mee met de melodie.
"Er woedt een storm", jammeren de een en de ander.
"Er woedt een storm rondom", zingt de derde.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.