Mijn eerste grote verlies? De lichtroze muts die ik kwijtspeelde in de derde kleuterklas. Ik beeld me in dat een kind van me afnam wat het hebben wou en dat de muts - tot ze achteloos werd weggegooid - een verdoken bestaan kende op de bodem van een onbekende boekentas. Ik rouw nog steeds.
Sindsdien durf ik regelmatig mensen kwijtspelen. Ze leiden een openbaar leven op Facebook en ik word doelbewust van hun vriendenlijst geschrapt. Ik beeld me niks meer in, maar het rouwen blijft.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.