er was die muur

er was die muur

er was die muur, koud, hard, hooger tegenaan wilde ik staan, niet
die voelen beuken, het waarom
weten, wat er tussen ons kwam

er was die muur, opgetrokken hoog
tot hemellauw, van rode baksteen
geen ruis doorliet die, muurvast zat 
ik er tegenaan, strak raakte me

er was die muur, geen korrel liet 
zich zien, zijn voegen vaal vinnig 
ontglipten me, niet mijn wil wet
hij verkilde, hij wou beuken hard

er was die muur, lagen mededogen
recht voor raap, ertussen wrong hij
mijn lijnen, doorhaalde geen streep 
liet hij, zag door koude bril geen mij

er was die muur, opgetrokken beeld
weerslag, kwetste mijn boord, raakte 
zijn steen er naar vorm klam en koel 
aarde mee schuivend, me van hem af

er was die muur, in de weg stond die
me geen klim nog waard, ik machtig
niet in stenen vergrijp bleef over enkel
cement en mortelstof, elke steen werd

er was die muur, die naar hemel reikte
hoofd, verstand, hield uit hart, roep
weerklonk, geen ladder genoeg hoog
lied zat er in klaagmuur verscholen

er was die muur, heelal in meer lagen
waarom ontbrak, hoe hij dacht diep
zich te verzoenen, ik keerde om
me hemellauw, ik werd er weer stil