't blijft leuk.
De rode wangen van dat grut na een dag vol winters gespeel.
En het gebrabbel van dat ander kind, een grappige symfonie zonder betekenis. Althans dat denk ik.
Ja, het blijft amusant... het leven dat zich ontvouwt op de zetel 's avonds.
En dan overdenk ik met melancholie de naderende stille nacht.