Toen je zei
Dat je niet langer van me hield
En je verklaarde onze relatie als voorbij
Had nog niemand mijn hart zo hard vernield
Ik wou argumenteren
Hoe goed we konden praten
Maar mijn keel kon niets meer produceren
Enkel tranen kon ik er nog uit laten
Je liet me daar dan ook staan
Met een krop in mijn keel
Drijvend in een poel van gezouten traan
Gestrand tijdens het droefste getij