Ik laat mijn hoofd op je schouder rusten en neem de omgeving in me op. De ondergaande zon laat een gouden gloed over het landschap vallen. Het gras van de heuvel waarop we zitten, de bomen van het bos aan onze voeten en wij. Ook wij zijn goud.
Boven het dal in de verte hangt een donkere regenwolk. Als ik later aan die wolk terug zal denken, zal ik er de symboliek van inzien. De donkere wolk is er, maar raakt ons hoekje van het universum niet. Vandaag schijnt de zon in onze ogen en is alles goud/goed.
Ik ruik aan het plekje in je nek waar je huid en T-shirt samenkomen. Adem diep in en uit. Hier en nu bestaan het verleden en de toekomst niet. In dit nu maken we herinneringen waar we naar kunnen terugkeren wanneer een donkere wolk boven ons hangt.