groenere gras
deze keer was ik pertinent
niet zijn wou ik die tweede
keuze, niet meer vechten
voor mijn plaats, ik gooide
mijn handdoek in zijn ring
bedankte vriendelijk en ik
keerde mijn rug, niet meer
de energie wou ik erin
stoppen, niet overtuigen
van wie ik was of zijn kon
genoeg was ik en genoeg
had ik van mijn drang naar
overtuigen, als stom sterk
zag ik het, niet langer wilde
ik, ik was en mocht gezien
als het niet als die eerste
keuze kon, hoefde het niet
ik bedankte en keerde om
het grasveld mocht aan de
overkant groener lijken
niet langer het mijne wou
ik laten zien, zijn keuze
niet de mijne, of was er
een teveel aan keuze die
ik niet zag, stom sterk
zette ik me te snel vast
een foute keuze alsnog
aldus snel gecorrigeerd
niet langer wilde ik het
als die tweede keuze
er floreren op eigen veld
even groen, die knopen
durfde ik er doorhakken
al werd het een vreemde
gewaarwording, ik had
niet te kiezen, stond niet
alleen, in een dergelijke
patroon floreerden meer
schone ogen alom, ook
ik kon, erin verdrinken
als stom sterk ontnam ik
me meerdere kans, toch
bedankte ik, ik wist hoe
wreed betovering riep
als die ene, die tweede
keuze was ik al, de rug
keerde ik om, mijn veld
groen zag in, zijn knoop
kon ik niet doorhakken