bijna was het alsof iemand me terugriep
mijn pen tot papier, en wist ik veel wat
te schrijven, de eerste drie regels vlotten
wonderwel, alsof de tijd me verlichtte
in woorden vergat mijn pen me te duiden
waarover het ging, hing het betekenisloze
als betekenisvol, een dagelijkse gegeven
voor velen als niets in niets schuilde meer
het was als luisteren naar mijn ziel, durven
terugkeren naar mijn pen tot papier vlotten
als wonderlijke werk, in regels haar woord