het door een gebied geïnspireerd interval, dat er niet is om zich nog langer uit te spreiden, maar zich angstig in te dekken, met lichaamshoudingen die passief deeltjes omgeving van zich afslaan
o ik wilde kernrampen voelen maar had het te goed waar er angst heerste
en de wegen en de grenzen en de grenzen van wat gewacht heeft
op mij
wacht niet langer
maar werkt zich languit uit over de rug over de handwreef en de cynische oude man
en dat allemaal online
over het venijnige randje ervan waar dier en mens zich gescheiden naar elkaar toe vechten
en het territorium bijt van zich af omdat er nergens meer dan meer was
en hetgeen zich vast zet op mij weet niets nog langer
dat dat omvalt omdat het tegen mij iets opwoog valt nog te begrijpen in morse of code of geturvde angst-strepen op het gelaat
1 te veel en tegenwoordig val je voor dood door deze mensenmassa
die net iets meer is dan dit dat
een binair onderscheid maken om er onder door te komen vind ik mezelf terug