net nu dat ik ben teruggekeerd naar waar ik mezelf altijd maar bleef tegenkomen
laat de achtergelaten gedachtegang thuis een warme afdruk achter
alsof de liefde in mij uit zijn omhulsels werd geslagen
loopt er nu in mijn huid de afdruk van een huisvesting
niemand is onverslaanbaar
klonk nog nooit zo dubbelzinnig
ik weet waarover ik het wil hebben in deze tekst
laat dat duidelijk zijn
tussen de diepe bekentenissen door, is het tijd voor ademruimte
alsof de liefde opnieuw in zijn omhulsel hersteld wordt
continu herbruikt wordt
zou dat niet mooi zijn en ook nog eens pro-actief?
herbruikbare, extreem individuele liefde
volmaakt te vinden in jouw versie van comfort
geheel iets kouds als 4 muren je eigen safezone kunnen maken
het doet iets met je, die tekst
hoor jezelf eens meedenken
en uit principe maak je van je huis je thuis
of niet soms
soms niet