Mijn BMI is niet wat het moet zijn
en als ik slaap is het veelal tekort,
m’n linkerheup lag vroegtijdig aan gort,
door beide knieën stroomt vocht als venijn.
Voor m’n arme darmen korreltjes fijn,
en bittere pillen daags op het bord,
voorgeschreven voor wat aan de gal schort.
Schijntje zon op m’n vel: vlammende pijn.
U denkt nu vast; hemeltje wat een zaag,
het zit in z’n hoofd ook helemaal scheef.
Wel ik zal u zeggen, dat ik toch niet klaag.
Want geen marathonrecord waar ik naar streef,
geen doodsverachting waar ik me aan waag.
Nee, ik ontwaak maar en weet dat ik leef.