Jij die je me volledig gaf - waarvoor dank -, geeft zich niet gratis.
Nu, omdat ik erover nadenk, weergeeft dat een treurige staat der dingen.
Ik had je niets te bieden en heb er nog geen oplossing voor gevonden.
Dat is een intrieste waarheid: ik ben nog op zoek.
Omdat ik het erover heb in dit gedicht - dit verfoeide stukje spijt -
herleeft de emotie zo nu en dan.
Ik heb hartzeer en dat verdringt zichzelf niet.
Ja, Dries is onder andere onderhevig aan ... aan wat juist? Zichzelf?
Overgeleverd aan de kwade wil.
Achter slot en grendel gestoken met de moed der wanhoop.
Ik wilde het allemaal wel weten toen, maar nu ik eraan terugdenk,
zit ook de herinnering onder een flinke stoflaag.
En dit is een manier om trouw te blijven aan mijn evenbeeld:
schrijven tot ik er bij neerval,
communicatie op maat gemaakt van iemand als ik.
Kun je me je nog eens overleveren
waarbij je me
niet vergeet?
Ik houd niet van de andere versie.