"Mijn oude Prius krijg ik niet meer opgeladen. Ik ben met de fiets gekomen."
Dat zegt de man tegen Alfred.
"En het plot, zeikerd, heb je daar al over nagedacht?"
Insecten kunnen spreken. Overal hoor ik hun stemmen.
Dit is zonder twijfel het taalgebruik van een strontvlieg.
Intussen.Achter het frietkotglas. De regen valt fel.
Kort daarna. Achter het frituurvenster. Het verleden vloeit samen in vuile plassen.
Het is overigens niet eenvoudig een vergunningsaanvraag voor een private begraafplaats in Kerkhof-aan-de-Demer poëtisch te beschrijven.
Trouwens. De rug van een strontvlieg is, kijk maar, wonderschoon groen.
Wat dat plot betrett, gij kakbrommer, er zullen dramatische momenten genoeg zijn, er zal dood in overvloed plaatsvinden.
Meer dan een padvinder in zijn rugzakje dragen kan Te veel.voor een plat bord dat nog nooit soep gegeten heeft.
Wat ik U zeggen kan:
Ze doen schoon hun best op die Dienst en dat mag.
Het meisje met haar vingers, met haar luisterende typmachien, zij heeft het fraai geformuleerd.
Aan de geëerde Heer Vanderbilt, dit zijn ze dan de voorwaarden verbonden aan het begraven van kleine wezens, grote wensen.
Het betreft de eindbestemming en het lot van aarde, land, de bodem.
Het gaat over de grond, het zand, de grenzen van percelen.
Maya, Maya Van de Meli is haar naam voluit en ik zweer het, eerlijk is haar handtekening.
Ik vermoed. Ik ben het bijna zeker. Maya is een schat zo zoet een snoep kan zijn
Haar lippen lachen als de dijken van een kusgroeve.
Ze hoeft maar aan één kant te knipogen of er vallen lagen onmacht van mij af.
- III -
uit de reeks 'Duivelsverzen'