Gejoel in Babylon

17 nov 2024 · 1 keer gelezen · 0 keer geliket

en het was tijd om op te staan 

wat vlijt te schenken aan een luie dag

de zwarte man was ooit de duivel

vuil gezicht zo naast die man met baard

ikzelf ik ben een specht met vlechtjes

ik kom uit een toverbos

waar niemand alle kleuren kent

straks dan vlieg ik naar dat mensenfeest

de kinderen zullen ballonnen dragen

ik ben een beest ik ben zeer wreed

ik zal de lucht verjagen uit de uren

gaten boren in een kerk met toren

hij mag ineenstorten de ganse stad

omdat het groen bevolen heeft

dat zij met hun beton, gejoel in Babylon

een keertje mogen zwijgen

geen geschenkjes krijgen

lief, mijn schat

ik heb gedroomd

dat ik die vogel was

die niets meer redden kon

die uit het struikgewas tevoorschijn kwam

de wereld invloog als een kind en op een dag

daar bij die schouw een popje vond

het was een ding met houten kop

nog niet doorboord

het zweeg, had nog

geen valse stem

 

 

#novembervers2024

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

17 nov 2024 · 1 keer gelezen · 0 keer geliket