Kleurrijker wonderland

28 jul 2023 · 39 keer gelezen · 0 keer geliket

En toch, hier ben ik weer, 
aan het schrijven. 
Sommige dagen voel ik me te veel, 
melancholie. 

Als mijn botten en gewrichten ziek en moe zijn 
van alles wat me probeert te belasten. 
Ik ren niet meer, ik rust, mediteer en  
verdrink in mijn eigen gevoelens. 

Een prachtig wonderland
Waar elk levend wezen met respect wordt behandeld en gelijk is aan een ander.
Waar elk levend wezen het recht heeft om een eerbaar leven te leiden.
Niet alleen een leven van overleven.
Eindigend, stervend op een eindeloze weg 
in een helse woestijn als enigste begraafplaats.

Ik ren niet meer, ik kruip alleen nog maar
op deze dagen.
Alles wat ik voel is intenser,
kleurrijker en luider.
Ik raak, ik bloed
en ik huil.

Deze dingen maken me tot wie ik ben.
Al kan je proberen me neer te halen met jouw eigen woorden,
een wolf kan je niet doden door een stuk van je eigen keel af te bijten.

Ik huil gewoon tot op deze menselijke wereld
de laatste persoon sterft.
Er zal geen slechte wereld meer zijn.
Want niemand van ons zal overleven.

Tot een kleurrijker wonderland ons de ogen opent.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

28 jul 2023 · 39 keer gelezen · 0 keer geliket