nu ik de laatste boom op aarde ben
kom dichter, zo je wil
leg je oor op de schreeuw
die zich in de kraag van mijn holtes kwam verbergen
zul je?
niemand anders ruikt de tering in mijn bast
of betast de grimassen van mijn takken
kijk hoe ze me hebben opgedirkt, zie je
die truttige tandjes van kastanje? hoe vind je
mijn tedere kratermond? ternauwernood rechtop
sta ik in het zinkgat van mijn ondergang
eeuwen te verkruimelen, sinds kort
met een bordje
niet aan te raden aan te raken
prière de ne pas toucher
ademen op eigen risico
risque d’étouffer
© Marc Terreur, Sint-Niklaas, 15-16 januari, 10 februari 2025