Legendarisch
Het punt houdt in de greep
pulkt het vilt van toverhoeden.
Waar de tijd telt
en de kleur van de vezels verast
vandaag al wordt begraven.
Het ongelofelijke verhaal nu wacht
op de uitgemolken woorden
de deernis kent de roeden.
De blikken staven zullen toveren
de vermetele koppen rollen weg
in het grijs mee, de dagvaart.
Het begin van het gesjoemel zwelt
in de fruitmand nooit het koren
voor de ingevallen wangen
het verschrompelde vel.
Niets wreekt een sinaasappel
als ligt de schil te vroeg te grabbel.
Eens het punt zich vergrijpt
beslist de tijd de kleur van de woorden.
Een droef verhaal kan legendarisch
of verliest een andere waarheid.
Als vandaag al wordt begraven
schreeuwt geen lijf zonder kop
de ondergestopte uren terug.