Luxe is niet de glans van goud,
Niet wat je draagt, niet wat je houdt.
Geen villa hoog op een berg gebouwd,
Geen auto die door straten sjouwt.
Luxe is niet een klok van zilver,
Niet de champagne, niet de kaviaar.
Niet een jacht dat dobbert in de haven,
Of een diner met sterrenwaard.
Luxe is niet de dure merken,
Niet de kunst die muren siert.
Niet de macht om te regeren,
Of applaus dat keer op keer vibreert.
Luxe is het zonlicht op je huid,
Een warme lach die jou verblijdt.
Een hand die zacht de jouwe vindt,
Een kinderstem die vrolijk zingt.
Luxe is tijd die je kunt delen,
Niet haasten, rennen, altijd streven.
Het is een blik vol mededogen,
Een schouder die je tranen drogen.
Het is de stilte in de morgen,
Vrij van zorgen, vrij van pijn.
Een kop koffie, een goed gesprek,
Een lief gebaar, gewoon, oprecht.
Luxe is wat je hart doet stralen,
Niet wat schittert in de etalage.
Het zijn de mensen, echt en trouw,
Die zeggen: ik geef om jou.
Luxe is onbetaalbaar.