Dansend door rotte zwarte bladeren
Die ooit aan groene bomen zaten
Zwier mijn armen rond mij en de aarde
Dans mij een weg tussen de verstopte gevaren
Voel de wind, mijn zoete bloemen en ontwaak
Smelt de laatste sneeuw met gestamp en gekraak
En bloei en bloed zoals sneeën met een zaag
Fleur op! Fleur op! Tot je aan de wolken geraakt
Mijn zoete bloemen laat je door niets begroeien
Laat geen bladluis met je blaadjes moeien
Laat geen onkruid jou ooit doen ontgroeien
Bloei! Bloei! Naar de zon zal je groeien!
Geen hagel zal jouw stengel omgooien
Geen ijzige winter zal je ooit doden
Want jouw sterke wortels komen enkel boven
Wanneer je beslist jezelf te vergroten
En wordt waar je zelfs niet over durfde te dromen
Mijn zoete bloemen laat je zien, ruiken en horen