Het is een bijzondere, bittere moederdag voor Ietske.
Ze vindt een gemiste oproep in haar iphone. Moeder heeft gebeld.
Dag moeder, je hebt me...?
Ja, zegt ze.
Ik heb een vraag: wil je met mij een pannenkoek gaan eten voor moederdag vandaag?
Is dit een vraag/suggestie/verzoek?
Ietske weet geen raad met deze overval.
Kan ze weigeren?
Kan ze haar planning voor de dag instant wijzigen en haar moeder ophalen?
In de auto helpen? De rollater vouwen en in de kofferbak voor even te slapen leggen?
Is de pannenkoek een soort geschenk? Voor moeder, voor haar? Voor allebei?
Ietske helpt haar moeder in een badpak. Ze kan het zelf haast niet geloven, eenmaal zittend in iets dat lijkt op een lift, de 'waterfly' genoemd.
En nu? Ze kijkt er een beetje angstig bij.
Niets.
Ietske laat haar moeder zakken in het familiebad, dompelt haar onder tot ze er genoeg van heeft.
Ik heb al lang genoeg van zwembaden, zegt ze. Breng me naar huis!
Kijk naar mij, zegt Ietske.
Tel het aantal lengtes oud gemis die ik zwem.
Het gemis aan warmte, geborgenheid.
Het gemis aan een familie.
Veiligheid en een bescheiden applaus bij de eerste duik die ik ooit nam.
Roep me na een uur maar aan boord van je watervogel. Leer ondertussen vliegen, moeder! Hahahahaha!
Moeder bijt op haar lip. De tranen zetten zich klaar.
Ze wil niet liever dan verdwijnen. In een boek bijvoorbeeld.