Net wanneer je voelt
Dat Dame Slaap haar nachtelijke deken over je spreidt
Ontpopt hij weer, van diep in je buik
Die bruisbal die onbesuisd
Een scala aan wilde ideeën door je spuit
Geen rustige hartslag meer
Geen vredige ademhaling
Maar een onrustig lijf,
Volgepompt met adrenaline
Dat al met een been terug uit het bed
Duizend-en-een dingen wil gaan doen
Bye bye slaap
Het wordt - helaas - alweer een korte nacht...
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.