over deze foto zeg ik enkel maar de waarheid, niets dan de waarheid
een rietzanger legde me een lied in de mond terwijl ik slaapwandelde op de vlonder
vanwaar het daglicht midden in de nacht?
een stem had me opgedragen het pad te volgen, me beloofd dat een kinderwens zou vervuld worden, ik moest enkel de benen bewegen
na kilometers slaap kwam ik aan een ven waarin ik mijn voeten liet hangen
met gesloten ogen herhaalde ik nog een keer het rietlied, het begon al in mijn mond te passen
zit je daar?
ik hoorde de stem die mij gebaard had, mijn moeder herkende ik uit duizend!
ik draaide me om, schrok van het been dat ze met zich meesleepte, een arm die slap naast haar lichaam bungelde
er kwam plots een golf van woede in me op, woede die mij uit de wereld plaatste zoals ik uit de klas en in de gang werd gezet
ik besloot de golf los te laten, viel met een plof in mijn bed, mijn moeder kwam naast me zitten en las voor uit een boek
zangvogeltje, zei ze, luister
het verhaal beschreef één nacht uit het leven van een woedend meisje
lig je comfortabel?
ze kuste me, zei: ik zal je liefhebben en jij zal zacht worden
toen vond ik het vreemd dat ze de plaats van mijn vader had ingenomen