Na bezoek van een café
kan men toch niet spreken van een sober uitzicht
op de toekomst
zonder vrienden te hebben gesproken
en zonder een glas te hebben omhoog gehesen
op de goede afloop
van weeral een ander project.
Daar waar het oordeel uitblijft
en samen word geroepen
naar een slechte beweging
van een atleet of sportman.
Die kracht om samen leed en blijdschap te delen
is niet alleen voor koppels weggelegd
maar ook voor vrienden die elkaar al jaren ontmoeten
in dat zelfde café.
Maar kan men spreken van vriendschap
als alles oppervlakkig blijft?
Als er alleen over voetbal word gesproken
ben ik snel de kluts kwijt
waar ik mijn ei kwijt moet
want mannen kunnen wenen ook
en moeten soms omhoog gehesen worden
door gelijkgestemde zielen
die op dezelfde toonhoogte hangen
en zingen op dezelfde afgrijselijke karaoke muziek.