Vrouw, jij met jouw onuitputbare energie
Met een zachte maar zekere stem
Roep jij: ‘boom, mens, dier, en een beetje magie’
Jij komt op, op voor jouw rechten, al loop je af en toe klem
In het doolhof van de natuur, verwikkeld in het machtsspel van de mens die jou verplicht
Toch, jouw krachtige armen hunkeren, net zoals de toppen van ontélbare bomen
Reiken naar het haast onbeperkte zonlicht
Om te gaan voor jouw eindeloze dromen.
Geschreven op 29/04/2023 op Schrijfdag tijdens de workshop 'Klimaatdichten: S.O.S. – Schrijven over Systeemfalen' van Sara Eelen