Ooit was ik de snelste en ooit zal ik opnieuw de snelste zijn.
Ooit was er een kracht groter dan dag en nacht.
Dag en nacht zouden in het niets verdwijnen door deze kracht.
Dag en nacht zijn uitvindsels van de mens.
De mens in al zijn beperkingen en zorgen.
Denkt alleen aan gisteren en morgen.
Wie de grootste kracht kan voelen.
Zal bereiken de allerhoogste doelen.
Wie zal leven in heden tracht niet naar Eden.
Ons aards’ bestaan is een doekje.
Minder dan een letter in een oneindig boekje.
Ons lichaam is een last.
Gooi het weg, onnodig ballast.
Alleen wie zijn lichaam kan verlaten.
Die zijn karma zal optimaal baten.
Sneller dan het licht en het geluid.
Komt de ziel het aardse lichaam uit.
Een kracht, geen atoombom kan dit aan.
Een snelheid, alle hindernissen uit de baan.
Een lichtflits, mooier dan de mooiste fee.
Een bereik, geen afstanden tellen nog mee.
Alles begint waar alles eindigt.
Alles geneest waar alles pijnigt.
Ziekte en pijn zijn alleen op aarde.
Elders hebben zij geen enkele waarde.
Wie de aarde kan loslaten heeft een oneindig aantal nazaten.
Sneller dan het licht zal ik straks vliegen.
Krachtiger dan een explosie mijn beperktheid verliezen.
Een korrel in de woestijn zal mijn lot weer zijn.
Kleiner dan klein en groter dan groot.
Het mooiste lichaam heeft afgedaan.
Slechts een schuilplaats van het aards’ bestaan.
Komen zal ik opnieuw, komen zal ik altijd.
Ontdekken en beleven, het lastdier en de vrijheid.
Het leven heeft geen zin, als een ring heeft een begin.
Veel zwaarder dan elk water is ons denken aan steeds later.
Later is pas hier als drie is een vier.
Waarom denken aan morgen, een stad van 1.001 zorgen?
Wie leeft zijn eigen leven, bereikt de grootste zegen.
Geniet, beleef vandaag. Morgen is te snel en gisteren was te traag.