Het huis is op slot, alle ramen en ook de achterdeur
De stilte en het afsterven krijgen een bittere geur
Het plafond is weer naar beneden gekomen
Toen het werd beladen met nare dromen
Probeer niet binnen te dringen, probeer het niet
Want die ene in dat huis, hij wil niet dat je ‘t ziet
Het hoofd zit vol, het leven eiste zijn hoge tol
Het lawaai zit boven, pijn vanbinnen, gedaan lol
Straks komt hij weer bij zijn zinnen
Nu even niet, hij wil stilte en rust
Straks de tuin, onder ons, weer bewust
Maar nu is het zwaar, hij zit vast in zichzelf
Het spookt en prikkelt constant onder dat gewelf
Straks is hij er weer, maar laat hem nu met hem
Dankuwel