Twee lepels. Witte mok.
Kokend water uit een waterkoker waarvan de maatstreep neonblauw oplicht als hij aanstaat.
Je hield niet eens van blauw, wel van de eenvoud van een machine met slechts één knop.
Aan. Uit hoefde zelfs niet. Minimaal mechanisme.
Twee klontjes. Een slok. Te heet.
Je koelt de binnenkant van je mond onder de kraan, spoelt, slikt door en haalt diep adem.
In. Uit. Blust binnensmonds gevloek.
Aan de keukentafel staat een stoel te veel.
Sigaret.
De doffe kuch om jezelf op gang te blazen. Het inhaleren slechts een binnenwaartse zucht.
Lauwe koffie.
Hoe traagheid haar gevolgen heeft.