Nadat ik een boek over opruimen las, waarin stond dat ik alleen moest houden waar ik blij van werd, gooide ik per ongeluk mijn oma weg. Het duurde wel twee weken voor we het merkten. Papa was niet blij. Hij zei dat ik oma moest gaan zoeken. In de kringwinkel en het containerpark herinnerden ze zich niets van een binnengebrachte oma. 'Maar eigenlijk missen we haar toch ook niet,' zei ik. 'Daar heb je gelijk in', zei hij. 'Zie je wel dat je van opruimen blij wordt', zei ik, en ik gooide hem bij het grofvuil.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.