Over tijd

Het is begin november. Ik wacht al weken op een pakketje, zo moeilijk is dat toch niet. De bezorging is niet van een hoog gehalte maar zit wel dringend op het pakketje verlegen. Het kost me zelfs een vrije dag want ik zou deze zaterdag werken. Ik heb er speciaal een vrije dag voor genomen. Gelukkig kon ik met iemand ruilen op het werk. Vandaag moet het pakje bezorgd worden en wacht rustig af. Buiten is het guur en windkracht acht staat op het menu. Het is eigenlijk geen weer voor de postbode om een pakje te komen brengen. De eerste regendruppels melden zich op mijn raam van de woonkamer. Mijn schoenen staan voor de kachel om te drogen. Ik kijk voortdurend op mijn horloge. Rond deze tijd komt altijd de postbode langs. Is de man soms wat verlaat of heeft een ander zijn dienst overgenomen? Met mijn benen op de tafel geniet ik van de kruidnootjes die volop in de winkels liggen. Plotseling hoor ik de deurbel als ik in mijn luie stoel zit en ren naar de voordeur. Door het raam van de voordeur zie ik een mijter en een staf! Sinterklaas komt hoogst persoonlijk mijn pakje brengen. De zon breekt spontaan door. Niet veel later staat de hele straat voor mijn deur om een glimp op te vangen van de Sint. Joelende kinderen willen allemaal op de foto met Sinterklaas. Wat een happening in de straat. Het lijkt wel of ik de loterij heb gewonnen. Alleen voor een pakketje wat te laat is bezorgd. De Sint kijkt mij aan met zijn volgroeide baard en een plak snor. Ik sta oog in oog met de Goedheiligman. Sinterklaas ziet er moe uit en mompelt wat. Ik zeg tegen de beste man: ‘Het is toch nog geen Sinterklaas.’ De Goedheiligman antwoordt met een zware stem: ‘Het is een kwestie van tijd.’ Zonder gêne en ongevraagd gooit de Sint een handvol pepernoten naar binnen. Buiten voor mijn deur hinnikt voortdurend het oervervelende paard Ozosnel. Geef mij het paard Amerigo maar, de oude rot. Amerigo en de Goedheiligman waren een onafscheidelijk duo op de daken waar ze samen de vreemdste capriolen uithaalden. Sinterklaas overhandigt mij het veel te laat bezorgde postpakket. Zelfs het pakketje is verpakt in sinterklaaspapier. Het wordt van kwaad tot erger. Tot slot deel ik aan de Sint nog een sneer uit: ‘Pepernoten in de schappen in augustus is ook zo overdreven.’