ze zeggen dat er vijf stappen zijn
om om te gaan met dees soort verdriet
ontkenning, onderhandeling, woede, depressie en het
onuitstelbare aanvaarden in't laat
maar in al deze -ik noem t pijn- kan ik u zeggen papa
ik geloof t niet ...
ik ben alleen maar kwaad
ik ontken niet dat dees u overkomt..
ik onderhandelde wel,
op brommertaxis in pataya bad ik tot welke god dan ook
dat nadat uwen teen bewoog
ge mijn stem zou herkennen en mijn geur ook rook,
en in mijn gedachten ging uwe wil, om er voor mij te zijn,
er voor mij te blijven, blijven
alsof dage tot dan zou wachten om teken te geven
al wast maar met één oog,
zodat ik meer zou hebben om te hopen dan alleen die ene teen die dat bewoog
der rest mij niks dan kwaad zijn
kwaad op alles en iedereen
want ik wil niet aanvaarden dat net nu alles terug ok is,
ge mij hier zou achterlaten, moederziel alleen
ik ben kwaad op alle mensen die u beter kennen dan ik,
ik ben kwaad op alle plaatsen waar ge vaker kwam
maar ik ben vooral kwaad op u , om dage daar zo ligt
levenloos.. verslagen.. tam!!!!
gij die zo onsterfelijk leek
gij die ons beloofde dat onkruid niet vergaat
gij die nooit op u horloge keek
alsof oud worden niet voor u opgaat
gij met al u grappen, u gelach en u lawijt
gij die "nooit" fouten maakte en leefde zonder spijt
gij die beweerde ge leeft maar ene keer
och papa van al uw fouten doet die nog t meeste zeer
leven doe ge al u dagen
zelfs als ge niks doet leeft ge nog
en al zit t er is tegen
der is altijd morgen nog
leven kunt ge zonder moeite
ge ga slapen , ge staat op
maar papa, sterven is eenmalig
dan zijn al u morgens op
hier ligt ge schoon met uwen uitleg
waar is nu u masterplan
hebt ge nu nen uitweg
of was dit het dan?
ik heb u tijdens uwe coma ne kus gegeven
en gezegd dak u graag zien
dak u nog ni af wil geven
en heel veel spijt heb van alle ruzie voordien
want ze zeiden dage alles opnam
wat wij daar zeiden tegen u
dage alles opsloeg woord voor woord
maar papa had toch wakker geworden
dan had ik t u muug gezegd
zodat ge t ook int echt had gehoord
ge leerde mij de beatles, die ik niets vond
te apprecieren
en toen ik elf was en we samen woodstock keken
hebt ge mij hun nummer door joe cocker van buiten doen leren
en toen we samen naar Richie havens improvisatie van freedom staarden
ontwikkelde ik mijn zwak voor bakkebaarden..
ik ga u zo hard missen , daar zijn geen woorden voor,
en om van u afscheid te nemen, bestaat geen groot genoeg koor
uwe smaak is veel te eigen , te goed, te authentiek
daarom fuck protocol en gewoonte
wie wij vandaag afgeven was niet gewoon iemand ziek
ge zij nen held voor zoveel mensen
ne speciale, ne rasechte artiest
daarom spelen we vandaag wat gij graag hoorde
voor u geen dodemansgedoe, geen doodgezongen triest
ik wil vieren da ge geweest zijt papa,
niet treuren dager aan mist
ik dacht aan Herman Brood
die zij treur niet maak ervan nog een feest.
ge zijt voor mij mijn ouder, mijn papa,
mijn karakterfoutje, mijn Belgie Antwerpen, Pataya
in mijn hart leeft ge nog t meest.
door u heb ik leren discuteren,
tot grote ergernis van iedereen die mij kent
door u leer ik ook mezelf analyseren
iets wat gij ondanks wat ander denken, blijven doen bent
ik heb spijt van veel dak gedaan heb
dat niemand weet , of iedereen kan zien en kijk ,
maar waar ik wel heel trots op ben
is dat ik in heel veel dingen op u lijk
ik zie u graag papa
dat verandert nooit niet meer
en dat ik u nu stap vijf moet nemen
doe mij heel, heel heel veel zeer
ik blijf kwaad ondanks alles,
al is maar om u plezier te doen
want de kus die ik u laatst gaf is niet mijn laatste zoen
ik ga alles wat ge mij geleerd hebt
meenemen en u laten zien
dat ambetant klein joenk van u
is niks vergeten en ik pak alles wak verdien
ergens blijf ik denken dat dees een grap is als voordien
gelijk voor t u zo grappig is
dage ergens achter nen hoek verstopt naar mij stond te zien
om te kijken of ik u wel mis,
om dan van zodra t echt is , en ge mij kunt wenen zien
ge naast mij springt en roept
slip slip boeleke, bleter , ge moet toch beter weten...
papa zou u toch niet echt vergeten
ook al lees ik dit nu, zogezegd dager niet zijt
in gedachten ziek u hier vanachter staan
met een been tegen de muur, gelijk in alle zalen waar der werd geveild
aandachtig maar met zwans, zie ik u alles gade slaan.
ik moet niet vragen waar ge zit pap
ge zit in alles wat ik mij herinner ,
in de na veel gebedel verkregen sjaal,
ge zit in mij papa, in heel mijn leven , mijn heel geleefd
en nog te leven verhaal
ik neem geen afscheid
ik hou je altijd bij me
voor altijd
u kleinste