PARKGEZICHT

15 jan 2025 · 7 keer gelezen · 1 keer geliket

Al vaak stond ik op deze plek
Vlak voor de vijver, bij het krieken 
of doven van de dag, het seizoen

Maar nog nooit zo
nooit met mijn ogen open
en mijn voeten van de aarde

De mist is oeroud
Ze bestaat niet uit slierten
noch uit pluiswol

Ze hapt om zich heen
bijt haast in mijn kuiten
onttrekt me van de wereld

Ik zoek helemaal niets
maar nu ben ik niet meer zeker
wat zich daarachter bevindt

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

15 jan 2025 · 7 keer gelezen · 1 keer geliket