euforie is vingerdik, en mijn meest gekozen vorm van revolutie
het is mijn persoonlijke revolutie, of kan dat worden
tussen ons gezegd is dat vaak maar even genoeg:
het kan zo worden teniet gedaan door een zwaarmoedig buikgevoel
met dat buikgevoel moet je het dan doen
dus doe je het ermee
en we leven al wat langer dan zonet
wiens verdienste ben ik?
ben jij het, omstaander?
want de buitenwereld klinkt hol en echoot iedere dag de oren in
als een mens weerklinken wil, luistert hij eerst
dat heet dan gelukkig zijn
mijn impact op anderen was op zijn zachtst gezegd een daad van terreur
in de ogen van die anderen kon ik mezelf blijven
maar ik wil helemaal niet mezelf blijven
ik wil mijn persoonlijke revolutie, hier en nu
noem het revolte 1, want er is nog geen andere tot stand kunnen komen
noem het beestje bij zijn naam
nog het luidst van al weerklinkt het verleden, maar enkel vandaag, en ook daarna, en daarna
zwaarmoedig overheerst zwaarmoedig, jammer genoeg
help, ik kan niet geheel vrijuit leven
en nadat dat een feit is
glij ik langzaam uit in de momentopname die jij nog bent