Ik voel je dagelijks in mijn knieën
En in mijn leeg gelopen ziel.
Waar vroeger altijd overvloed en energie waren
Ben jij nu in hun plaats gekomen.
Wanhopig probeer ik met je om te gaan.
Al zal ik je liefst weg kunnen toveren
Want je remt me in alles wat ik doe.
We zijn nu eens een ongelijk stel geworden
Tegen mijn wil in moet ik je een plek geven
In mijn door jou zo moeilijk geworden leven.
Dat valt soms behoorlijk tegen
Altijd van jouw grillen afhangen
Minder makkelijk mijn goesting kunnen doen.
Pas nu besef ik hoe goed ik het had
Al die jaren voor jij kwam opduiken.
Nu klim ik heel onzeker
Over torenhoge muren.
Om ook maar eventjes
Aan jou te ontsnappen.
Al weet ik dat jij mij
De dagen erop alsmaar harder zal pakken.
Ik blijf niet plakken bij jou
Weet hoe te ontspannen.
Zo gaat het spelletje tussen ons door
Al koos ik nooit ervoor.
Je kwam veel vroeger dan verwacht
En met hevige kracht
Over mij.
En ik dacht ik stap even opzij
Het zal wel weer beter worden.
Toch je bleef bij mij
Ik zal je nooit meer kwijt raken
Dus blijf ik met je schaken.
Soms win ik eens,
Vaak ben jij de winnaar.
Je blijft voor altijd
Een onverbiddelijke geselaar.