Elke dag draag je ons
Op beide brede schouders
In je Samsonite rugzak
Dichtgeklikt onder je vleugels
Waar je pluimen plaats maakten
Voor een warm donsdeken
Onze eigen verendos
Verliest soms z’n grip
En dwarrelt neer
Op ons levenspad
Jij raapt ze telkens op
En bouwt er een nest mee
Waar onze pluimen
Onder papa’s vleugels
Nog elke dag groeien