Prinsenbos

12 nov. 2020 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Licht valt als glasscherven door de takken van de kastanjebomen. Waarom huilt de zon vandaag? Ik lig in het bos, mijn Prinsenbos. Het ruikt er naar vochtige boomschors en rottende bladeren. Het regent aarde. Een uil schreeuwt. Donkere grond valt als kleffe chocoladevlokken op mijn gezicht. Ik proef kleverige modder en spuw het uit. Een bleke man met baard buigt zich over mij heen en prevelt ritmisch aaneengelaste klanken. Ik versta hem niet. Hij trekt mijn laarzen uit. Ik ga slapen, ik ben moe.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

12 nov. 2020 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket