Vlinderlicht is de vrouw onder je huid
en de man die uit
de startblokken schiet
terwijl mijn voetzolen kleven
aan smeltend asfalt.
Even nog, heel even
duurt mijn doorstart.
Als je een ogenblik wacht
dan zie je misschien
hoe pijnlijk mooi mijn slow motion kan zijn.
Mijn snelheid is een goocheltruc.
Zestig beelden per seconde
maar de ervaring sijpelt traag
doorheen mijn kleilaag.
En jij, man van zand
door de vingers
en lichtjaren in een oogwenk,
ken je de geur van klamme aarde?
ik wil je vertellen over te lange dagen
vol achtergedachten
en nachten te kort voor een reset.
Ik ben een prototype.