Niet van de Zeeman. Wel uit Palestina en ik had sympathie voor Rudi. Hij kocht sjaaltjes van het onderdrukte volk. Hij droeg ze waardig. Als teken en symbool.
Maar nu. Halfnaakt staat hij daar thans. Ver weg van Gaza en let er maar eens op. Nooit draagt hij nog een sjaaltje. Nooit breekt hij nog een lans.
Angst heeft zich van hem meester gemaakt en dat is jammer. Mijn sjaaltjes. Mijn overtuigingen. Ze zouden me hier in dit Beloofde Land de kop kunnen kosten.
Dat moet hij gedacht hebben. Dat denkt hij. Terwijl de spoken in de BRT-toren onze hoofden amper durven te richten.
Het licht gevoelig in de nek en ik zie ze sjouwen met kinderlijkjes in lakens die niet wit kunnen blijven.
Doe toch iets, Rudi. Stel een gebaar. Zwaai eens met een sjaal. Voor de kolf van een tank.
uit de reeks 'Waanhoop'