Het meisje wiens hoofd omlijst was door de maagdelijke, rode schouderdoek,
huppelde al fluitend door het bos. Hunkerend naar de mysterieuze minnaar die haar amoureuze geschenken had achtergelaten,
vervolgde ze het kronkelende pad dat naar het huis van haar grootmoeder leidde.
De hartendief met zijn borstelige wenkbrauwen kwam haar onverwacht tegemoet,
begroette haar met een hoffelijke buiging, en nam haar rieten mand over,
ze liet zich betoveren door de duisternis van zijn gotische klederdracht terwijl hij de geur van haar onschuld in zich opnam,
met de prille menstruatiedruppels tussen haar dijen liet ze zich meevoeren in zijn bedrieglijke woorden van parelmoer.
Bij de grootmoeder ontwaakte er een groene nijd toen ze haar volgroeide kleindochter zag,
die
in de deuropening haar arm rond de markies van de verleiding sloeg,
de oude vrouw spuwde dreigementen uit, maar
ze vervlogen in het niets bij het flikflooiende paar,
hun gegiechel deed pijn aan haar puntige oren,
zijn dierlijke en haar vochtige reuk irriteerde haar platte neus, en
hun brutale woorden snoerden haar brede mond.
De nukkige grootmoeder verliet stilzwijgend het huis,
kleedde zich uit terwijl haar botten kraakten, en
transformeerde in een hongerig beest met asgrijze pels,
het gehuil van de wolvin klonk als de symfonie des doods, terwijl
de goth een spel speelde,
met het jonge meisje,
in grootmoeders bed.
De linnen lakens waarop de opengereten goth zijn aangeslagen prooi had gepenetreerd,
kleurden
scharlakenrood.